7 Mayıs 2008 Çarşamba

TEŞEKKÜR,ALKIŞ,ÖZÜR


Bugün buraya bir yazı yazmak için açtığımda aklımda yazmaya değecek bir konu yoktu.Ama bu günün bişeyler yayınlamadanda geçmesini istemiyordum.Dolayısyla bende bugünkü yazımın teşekkür,alkış ve özür yazısı olmasına karar verdim.
Öncelikle benim fikrimi almamışta olsa benim gibi birini hayata getirdiği için anneme alkış istiyorum.Babama katkılarından dolayı teşekkür ediyorum.Bu dünyaya gelme savaşında zaferi kazanırken arkamda bıraktığım küçük kuyruklu kardeşlerimden çok özür diliyorum.
Yakın akrabamız Fatma yengemin, unutkan olduğu için kafasında öğlen yapacağı yemeği tasarlayıp sonra namaza durduğunda niyet ettim niyet eyledim öğlen yemeğini diyerek namaza başlama haline büyük alkış istiyorum.Benimle bu anısını paylaşıp güldürdüğü içi teşekkür ediyorum.Burada herkezle bu anıyı paylaştığım için ondan özür diliyorum.

Eşime her sabah saati 6 ya kurup erken kalkmak ümidiyle uyuduğu fakat asla uyanamadığı ve beni uykumdan ettiği vede sonundada beni neden uyandırmıyosun diyerek çıkıştığı için alkış istiyorum lütfen.Ama benim erken kalkmama ve dolayısıyla zinde bir gün geçirmeme sebep olduğu için sonsuz teşekkür ediyorum.Burda bu onbir yıldır yaşadığım onu uyandırma işkencesini paylaştığım için ondan özür diliyorum ama artık tak etmişti ne yapabilirim.

Dişini tırnağına takarak bizler için çalışan değerli çalışanlarımız mediha,arzu,göksu,ebru'ya sonsuz teşekkürler.Mağazadan sadece ürün sormak için içeri giripte elleri kolları dolu çıkarttıkları her müşteri için kocaman alkış lütfen hepsine.Mediha'ya yeşil saçlı dediğim için koca bir özür.Artık üzülme sen bu hayatta açık yeşil saçın yakıştığı tek insansın:)))
Eşimin,ekstrelerdeki tüm harcamaların bana ait olmasına rağmen yazan 'ödemelerinizden dolayı teşekkür ederiz sn.murat ayhan' yazısından sonra harcayan ben değilim ama teşekkürrü alan benim şeklindeki espirili yaklaşımına kocaman alkış lütfen.Ödediği faturalar için sonsuz teşekkürler.Tüm bunlarla faturaları gördüğünde yüzleştiği içinse koca bir özür.

Arka balkonumun altında oynadıkları topu koridoruma kadar atmayı başaran ve bunu gol sayan mahallemizin sevgili çocuklarına en büyük alkışı istiyorum.Onların bu haline ancak bir yıl dayanabilip tüm konuşmalarıma rağmen devam eden bu hal karşısında artık toplarını toplayıp vermediğim için özür diliyorum.O kaliteli futbol toplarını rüyalarında bile göremeyecek çocukları sevindirme şansını bana verdikleri içinse sonsuz teşekkürler hepsine.

Burger king'in bahçesinde oturduğu sandalyenin arka iki ayağı boşluğa gelip geri takla atarak düşen bana koca bir alkış lütfen.Bunun birtek benim başıma gelmediğini gösteren geçen gün aynı yerde aynı şekilde düşen bayanada sonsuz teşekkürler.Başıma gelmesine rağmen ona çok güldüğüm içinse çok özür dilerim.Takma kafana iki güne kalmaz sende birini görür tek senin başına gelmediğinden dolayı gülersin:))))

1 yorum:

sevil dedi ki...

bu yazını okuduğumda birşeyler yazmalıyım dedim ama öyle karıştımki kendi içimde,doğru kelimeleri bulupta hislerimi aktaramamakta sıktı beni açıkçası.haa bide edebi olması uğruna asıl bu karmaşa :)
ama boşver hiiiç kasmayayım kendimi demi:)
kııızzııımm sen var ya sennn harcanıyorsun ben sana diyeyim.
hah kısa ve öz oldu sanırım :)
ohh bee.