7 Ağustos 2009 Cuma


Yüzüme kapanan hayat perdesi değilmiş meğer,
Başrolünü oynadığım sahte oyunların bitişiymiş.
Bense cezayı kendime ödül bilmişim,
Hüznün kadehinden mutluluk şarabını içerken,
Alemin sarhoşluğuna gülüp geçişim..

2 yorum:

Adsız dedi ki...

fotoğraflar yazılarını çok iyi tamamlıyor..bu tesadüf mü?

NİL dedi ki...

Tesadüf değil elimden geldiğince yazıyı anlatan onlarla bütünleşen fotograflar seçmeye çalışıyorum.