20 Haziran 2008 Cuma

Nedensiz

Vatanı olmayan bir mülteciye döndüm.Ne ruhum nede bedenim hiçbir yere ait hissetmiyor kendini.Her yerdeyim ama hiç birine ait değilim.Doğduğum yer yabancı,yıllarımı geçirdiğim yer uzak,yaşadığım yerse bilip gördüklerimden çok farklı.Hepsindeyse ayrı bir ben saklı;kimi zaman huzur bulduğum,kimi zaman özlediğim,kimi zamansa korkup kabuğuma çekilmeme sebep olan bir sürü ben....
Nedenini bilmediğim bir hüzün var içimde.Belkide bildiğim fakat kaçamk için nedensizliğine sığındığım bir hüzün.Ne olursa olsun benim hüznüm yaşayan ben yaşatan ben diyebilmenin mutluluğu herşeyden öte...
Endorfin, serotonin,penilatilamin biyoloji dersinden ve izlenen birinin tavsiye ettiğini diğerinin çürüttüğü sağlık içerikli programlardan aklımda kalan mutluluk hormonlarının isimleri.Şunu yersen salgılanır,şöyle yaparsan salgılanır.Olmuyor işte artık!Ne yapsam ne yesem salgılanmıyor sanki beynimde.Bende çözümü yine o lanet olası küçük,uzun,beyaz haplarda buldum.Doktor tavsiyesinden uzak bilinçsiz kullanımlarla varlar artık hayatıda.Kimileri onların yüzünden çok uyumaktan şikayetçi,kimileriyse uyuyamamaktan.Ben mi?
Bende uyutmadıklarındanım.Yada daha dürüst olmalıyım.Belkide uykum kaçmasının nedeni onlar değil ama suçu onlara atmak en kolayı.Aslında komik olan tarafı ne suç var ortada nede suçlu.....

Hiç yorum yok: